Ο Όσιος Μελέτιος είναι ένας από τους πιο σπουδαίους αναμορφωτές του μοναστικού βίου στην κυρίως Ελλάδα μαζί με τον Όσιο Λουκά τον Στειριώτη και τον Νίκωνα τον «Μετανοείτε ». Έζησε κατά τον πολυτάραχο 11ο αιώνα και καταγόταν από την Καππαδοκία.
Αφού κατά το έθος της εποχής επιδόθηκε στις ιερές αποδημίες, περιπλανήθηκε σε πολλές περιοχές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε μια περιπέτεια πνευματικής αναζήτησης. Στο πέρασμά του από τη Θήβα κατέληξε στο ευκτήριο του Αγίου Γεωργίου , το οποίο μετέβαλε σε μοναστήρι.
Ο Όσιος εκοιμήθη εν Κυρίω το έτος 1105.
Η μνήμη του τιμάται την 1η Σεπτεμβρίου.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ΄.
Ὡς ἔνσαρκος Ἄγγελος, καὶ ὑπηρέτης Χριστοῦ, ὡς ἔνθεος ἄνθρωπος καὶ ἀσκητῶν καλλονή, Μελέτιε Ὅσιε, χάριτας θεοδότους, ἐκομίσω διώκειν, πνεύματα πονηρίας, καὶ νοσοῦντας ἰᾶσθαι, δι’ ὅ καὶ ἡ σεπτή σου σορὸς βρύει ἰάματα.
Κοντάκιον
Ἦχος γ΄. Ἠ Παρθένος σήμερον.
Ἐξ ἐῴας ἔνδοξε, πρὸς τὴν ἑσπέραν φοιτήσας, ὥσπερ ἄλλος ἥλιος, τῶν ἀρετῶν τὰς ἀκτῖνας, ἥπλωσας, καὶ συνηγάγω πρὸς τὴν σὴν θάλψιν, ἅπαντας, τοὺς ἐν ψύχει παθῶν χειμαζομένους, ὅθεν νῦν σε συνελθόντες, ἀνευφημοῦμεν, Μελέτιε Ὅσιε.
