Χριστουπόλεως Πέτρος

Άρθρα & Ομιλίες

Τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο του Γέροντος Χριστουπόλεως στην Λιβαδειά (9/2/2013)

Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Εισοδίων Θεοτόκου Λεβαδείας τελέστηκε σήμερα 9 Φεβρουαρίου 2013 το τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Χριστουπόλεως κυρού Πέτρου (Δακτυλίδη).

Της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαραθώνος κ.Μελίτων συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ.Ιεροθέου, Φθιώτιδος κ.Νικολάου, Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ.Εφραίμ, Θηβών και Λεβαδείας κ.Γεωργίου.

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων παρέστη συμπροσευχόμενος στο Ιερό Βήμα.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, ο οποίος αναφέρθηκε στην προσωπικότητα του αοιδίμου Μητροπολίτου Χριστουπόλεως κυρού Πέτρου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος ευχαρίστησε τους Αρχιερείς και όλους τους πιστούς που προσήλθαν για να τιμήσουν τη μνήμη και να προσευχηθούν για την ανάπαυση της εκλεκτής ψυχής του πολυσεβάστου πνευματικού του πατρός.

Στη Θεία Λειτουργία και στο Μνημόσυνο του αειμνήστου Μητροπολίτου παρέστησαν και συμπροσευχήθηκαν προσφιλή πνευματικά του τέκνα, κληρικοί και λαϊκοί, απόφοιτοι της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Κορίνθου, ο Δήμαρχος και πιστοί από την Ραφήνα, στην οποία διέμενε ο Μακαριστός Γέροντας και ευσεβείς χριστιανοί της Τοπικής μας Εκκλησίας που τον εγνώρισαν και συνεδέθησαν μαζί του κατά την τριετή φιλοξενία Του στο Ίδρυμα Χρονίως Πασχόντων «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» στη Λιβαδειά.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

Για να δείτε όλες τις φωτογραφίες αφήστε τον δείκτη του mouse στο περιθώριο της σελίδας.

Για να κάνετε παύση της προβολής απλά αφήστε τον δείκτη του mouse πάνω στην φωτογραφία.

ΕΝΝΕΑΗΜΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΥΡΟΥ ΠΕΤΡΟΥ

Η Ιερά Μητρόπολις μας την Πέμπτη 3 Ιανουαρίου ε.ε. τέλεσε το εννεαήμερο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Χριστουπόλεως κυρού Πέτρου στο Παρεκκλήσιο του Θεραπευτηρίου Χρονίως Πασχόντων <<Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ>> στα Τζιμέικα Λιβαδειάς, του οποίου ο μεταστάς ήταν μέγας ευεργέτης.

Τη Θ.Λειτουργία και το μνημόσυνο τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.Γεώργιος, ο οποίος ήτο εκ των πλέον αγαπητών πνευματικών παιδιών του μακαριστού Μητροπολίτου.

Επίσης παραβρέθηκαν και προσευχήθηκαν για την ανάπαυση της ψυχής του μεταστάντος κληρικοί και λαϊκοί της Μητροπόλεώς μας, που γνώρισαν το Γέροντα, συνδέθηκαν μαζί του και δέχθηκαν πλούσια την αγάπη του, αφού ο πατήρ Πέτρος πέρασε τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του στο Θεραπευτήριο Χρονίως Πασχόντων, χάρη στην αγάπη, την στοργή και το άοκνο ενδιαφέρον του πνευματικού του παιδιού και Ποιμενάρχου μας, ο οποίος τον περιέθαλψε υποδειγματικά και τον τίμησε, όπως άξιζε στον πατέρα και αρμόζει στο υιό.

Η συμμετοχή στη Θ. Λειτουργία και η προσευχή όλων για την ανάπαυση της ψυχής του κεκοιμημένου Ιεράρχου ήταν μια ελάχιστη έκφραση αγάπης προς το πρόσωπο του προσφιλούς Πνευματικού Πατέρα.

Του μακαριστού Μητροπολίτου Χριστουπόλεως κυρού Πέτρου ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ.

Για να δείτε όλες τις φωτογραφίες αφήστε τον δείκτη του mouse στο περιθώριο της σελίδας.

Για να κάνετε παύση της προβολής απλά αφήστε τον δείκτη του mouse πάνω στην φωτογραφία.

Αφιέρωμα στον Χριστουπόλεως κυρό Πέτρο (26/12/2012)

Γράφοντας προς Κορινθίους ο Απόστολος Παύλος και διδάσκοντας την πίστη προς τον Θεό, αλλά και την συνετή διαχείριση των αγαθών και δωρεών που μας εμπιστεύθηκε, αποφαίνεται με τη σοφία που του δόθηκε: «ὧδε ζητεῖτε ἐν τοῖς οἰκονόμοις ἵνα πιστός εὐρεθῇ». Τα λόγια αυτά άριστα ταιριάζουν στον μακαριστό Γέροντα Μητροπολίτη Χριστουπόλεως κυρό Πέτρο, ο οποίος εκοιμήθη ἐν Κυρίῳ την 26η Δεκεμβρίου 2012 στην γενέτειρά του την Μύκονο.

Αν ανατρέξουμε στον βίο και την πολιτεία του θα βεβαιωθούμε ότι όντως αποδείχθηκε με συνετούς λόγους και συνεπείς πράξεις ο «πιστός οικονόμος».

Τον επαναφέρουμε με βαθύτατο σεβασμό στην μνήμη μας, ακμαίο, εργατικό, συνετό, διακριτικό, φιλόστοργο πνευματικό πατέρα, ο οποίος ήταν πάντοτε πρόθυμος να προσφέρει από το περίσσευμα της καρδία του αγάπη, ηθική αλλά και υλική στήριξη, στα πνευματικά του τέκνα. Τον ενθυμούνται όσοι τον εγνώρισαν να παρηγορεί και να συμπάσχει με τους πάσχοντες την ώρα της δοκιμασίας και του πειρασμού, αλλά και να μετέχει με άδολη προθυμία στην ευφροσύνη των χαιρόντων.

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Χριστουπόλεως Πέτρος κατά κόσμον Παναγιώτης Δακτυλίδης του Γεωργίου και της Αννεζώς γεννήθηκε στην χώρα της νήσου Μυκόνου την 20η Μαΐου του 1927. Ήταν το δέκατο παιδί της οικογένειάς του. Δοκίμασε από βρέφος την ορφάνια από πατέρα, τις στερήσεις της δύσκολης εκείνης περιόδου. Από τα μαθητικά του χρόνια ήδη αισθάνθηκε την θεία κλήση και σε έκθεσή του ως δεκάχρονο παιδί κατέγραψε την απόφαση να γίνει κληρικός. Μένοντας σταθερός στον στόχο του χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και χειροθετήθηκε Αρχιμανδρίτης την 20η Ιανουαρίου 1963 στον Ιερό Ναό Αγίας Φωτεινής Νέας Σμύρνης από τον τότε Μητροπολίτη Κορινθίας Προκόπιο.

Το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το έλαβε τον Ιούνιο του 1963 και διορίσθηκε προϊστάμενος στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Πάντων Κορίνθου και Ιεροκήρυκας της Αποστολικής Διακονίας.

Ως Πνευματικός Πατέρας άσκησε με άριστα αποτελέσματα το μυστήριο της πνευματικής πατρότητας βοηθώντας ποικιλοτρόπως τους ιεροσπουδαστές της Εκκλησιαστικής Σχολής Κορίνθου, τους οποίους δεχόταν σαν οικεία πρόσωπα στο σπίτι του, όπου έμενε με την ευσεβή μητέρα του Αννεζώ και την χήρα αδελφή του Μαρία. Το σπίτι του αποτελούσε για τους μαθητές αυτούς το ασφαλές καταφύγιο, όπου έβρισκαν στοργή, αγάπη και υπεύθυνες απαντήσεις στους προβληματισμούς τους.

Πρέπει να επισημανθεί ότι από την Εκκλησιαστική Σχολή Κορίνθου απεφοίτησαν άτομα με αξιόλογη εξέλιξη στην ζωή είτε σαν κληρικοί, είτε σαν εκπαιδευτικοί, είτε σαν διακεκριμένα δημόσια πρόσωπα. Είναι βέβαιο ότι σ’ αυτό συνέβαλε ο μακαριστός Γέροντας, όπως από πολλούς σήμερα ομολογείται.

Το ποιμαντικό έργο στην Κόρινθο ήταν τεράστιο και κάλυπτε πολλούς τομείς του δημόσιου βίου της περιοχής. Θεωρούσε καθήκον του τις τακτικές επισκέψεις του στους κρατουμένους των φυλακών Κορίνθου για εξομολόγηση και έμπρακτη αντιμετώπιση των προβλημάτων τους. Αλλά και οι κατά καιρούς νεοσύλλεκτοι στρατιώτες του Κέντρου Εκπαίδευσης στην Κόρινθο γνώρισαν το πατρικό ενδιαφέρον και τη μέριμνα του πατρός Πέτρου. Η ακάματη δραστηριότητα του πατρός Πέτρου προκάλεσε τον φθόνο κάποιων συναδέλφων του κληρικών, που δεν άντεχαν τη σύγκριση και την πάνδημη αναγνώριση, και άρχισαν εναντίον του πόλεμο συκοφαντίας, με κατάληξη την απομάκρυνσή του από την Κόρινθο και την τοποθέτηση του στον Ιερό Ναό Αγίας Ζώνης στην Κυψέλη το 1970.

Παρά τις αδικίες και τις ανθρώπινες πικρίες ο πατήρ Πέτρος συνέχισε με ακατάβλητο ζήλο και θαυμαστή αφοσίωση να επιτελεί την αποστολή του. Τοποθετήθηκε προϊστάμενος του Γραφείου Ποιμαντικής Φυλακών της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, αφού είχε επιδείξει σπουδαίο έργο στον τομέα αυτό στην Κόρινθο.

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή του ανέθεσε την έρευνα και την εισήγηση για τη δημιουργία νέων ενοριών εντός των ορίων της. Τελικά η μεγάλη προσφορά του εκτιμήθηκε δεόντως από τους αρμοδίους και έτσι, αν και ο ίδιος δεν επεδίωκε θέσεις και αξιώματα, την 1η Δεκεμβρίου 1984 τοποθετήθηκε Αναπληρωτής του Διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας και την 30η Ιανουαρίου προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών. Την 4η Σεπτεμβρίου 1992 προάγεται και διορίζεται με απόφαση της ΔΙΣ στην θέση του Γεν. Διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας, μετά την αποχώρηση του τότε Επισκόπου Ανδρούσης κ. Αναστασίου Γιαννουλάτου, εκλεγέντος Αρχιεπισκόπου Αλβανίας. Ο μακαριστός πατήρ Πέτρος το 1995 επί Αρχιεπισκοπίας Σεραφείμ, εκλέγεται από την Σύνοδο της Ιεραρχίας Τιτουλάριος Επίσκοπος της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Χριστουπόλεως. Την 11η Ιουνίου 2008 μετά από πρόταση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ Ιερωνύμου του Β΄ η Επισκοπή Χριστουπόλεως ανυψώθηκε σε Μητρόπολη και ο μακαριστός εξονομάστηκε σε Τιτουλάριο Μητροπολίτη.

Ο ταπεινός και εργατικός πατήρ Πέτρος ο οποίος δεν επέτρεψε για τον εαυτό φιλοδοξία κοσμικού τύπου, είδε την αρχιερωσύνη ως θείο υπούργημα και διακόνημα και όχι ως εξουσία και υπεροχική θέση. «Κάνουν λάθος όσοι θεωρούν την αρχιερωσύνη ως ραστώνη και καταδυνάστευση. Το επισκοπικό αξίωμα επιβάλλει περισσότερη εργασία και θυσίες», συνήθιζε να λέει.

Σε όλη του τη ζωή, με φιλότιμη εργασία και πνευματική επαγρύπνηση, με ανιδιοτελή αγάπη και διάθεση προσφοράς, φρόντισε να αυξήσει τα τάλαντα που του εχάρισε ο Πανάγαθος Θεός και να τα θέσει στην υπηρεσία των συνανθρώπων του. Αποδείχθηκε ο αοίδιμος Ιεράρχης τύπος του καλού ποιμένος, φροντίζοντας από κάθε θέση και με κάθε τρόπο για την σωτηρία της λογικής ποίμνης του Χριστού.

Η υπομονή και η ανεξικακία τον διέκριναν, ώστε και σε περιπτώσεις που τον αδικούσαν, να έχει το θάρρος και τη δύναμη, να συγχωρεί και να προσπερνά με ανωτερότητα την αδικία, έχοντας ως πρότυπο τον Κύριο και την εντολή της συγχωρητικότητας. Άλλωστε τα φιλάνθρωπα του αισθήματα σε συνδυασμό με τα καθήκοντα τα οποία απέρρεαν από τον αρχιερατικό βαθμό συνύφαιναν ένα θαυμάσιο συνδυασμό με αποτέλεσμα την γλυκύτατη προσωπικότητά του, που έθελγε όσους τον πλησίαζαν. Ευπροσήγορος, μειλίχιος, ευχάριστος, πράος έκανε τα πάντα για να βοηθήσει τα πνευματικά του παιδιά, τα οποία αγαπούσε αληθινά και σωστά, και από τα οποία ομοίως και δικαίως αγαπήθηκε.

Η φιλανθρωπία του αποδείχθηκε έμπρακτα με ουσιαστική ελεημοσύνη, προσφορά μεγάλων χρηματικών ποσών για τις ανάγκες της Εξωτερικής Ιεραποστολής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε Ιεραποστολικούς Συλλόγους για την ενίσχυση της Εξωτερικής Ιεραποστολής, σε Μητροπόλεις της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, στην μεγάλη του αγάπη την Πανελλήνια Ένωση Φίλων Πολυτέκνων (ΠΕΦΙΠ), στην Ορθόδοξη Ιεραποστολική Αδελφότητα – Σύλλογο Κρατουμένων «Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ», στον Ιεραποστολικό Σύνδεσμο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός», σε Ιδρύματα των Μητροπόλεων Σπάρτης, Θηβών και Λεβαδείας, σε Ιερές Μονές και σε πολλούς αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας. Όλα τα παραπάνω έγιναν από το προϊόν του αντιτίμου από την πώληση του ημίσεως της οικίας του στην Ραφήνα. Το δε έτερο ήμισυ το προσέφερε στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων «Ο Άγιος Βλάσιος» στο οποίο φιλοξενήθηκε από τις 28 Αυγούστου 2009 έως 13 Ιουνίου 2012 με πολλή αγάπη.

Μεταξύ των διακεκριμένων πνευματικών του τέκνων προεξάρχουν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Καστορίας κ. Σεραφείμ και Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος με ειλικρινή ευγνωμοσύνη αναγνωρίζει την πολυποίκιλη προσφορά του μακαριστού Γέροντος προς Αυτόν. Μεταξύ των δύο Ιεραρχών η Εκκλησία σφυρηλάτησε μια στενή σχέση αγάπης πατέρα προς υιό και το αντίθετο. Η στενή αυτή σχέση έγινε αφορμή να συνδεθεί ο μακαριστός Ιεράρχης με πρόσωπα, κληρικούς και λαϊκούς της Βοιωτίας.

Ο μακαριστός Ιεράρχης είχε συνδεθεί με τον νυν Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο από την εποχή που ο δεύτερος ήταν Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου. Λόγω των αισθημάτων αγάπης και εκτίμησης προς τον Μακαριώτατο, τότε Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας, του εμπιστεύθηκε τον πνευματικό του υιό και νυν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιο, ο οποίος επί μακρόν υπηρέτησε στην εν λόγω Μητρόπολη ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Λουκά και Ιεροκήρυκας μέχρι την ανάδειξη του εις Αρχιερέα.

Με την εμφάνιση προβλημάτων υγείας λόγω γήρατος ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος παρέλαβε και περιέθαλψε με στοργή και σεβασμό στο Θεραπευτήριο Χρονίων Πασχόντων «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας τον αγαπημένο Γέροντά του επί τριετία, ενώ τους τελευταίους μήνες ο εκλιπών Ιεράρχης παρέμεινε στην γενέτειρά του κοντά στους συγγενείς του που τον φρόντισαν με αγάπη.

Για να δείτε όλες τις φωτογραφίες αφήστε τον δείκτη του mouse στο περιθώριο της σελίδας.

Για να κάνετε παύση της προβολής απλά αφήστε τον δείκτη του mouse πάνω στην φωτογραφία.

[pro-player width=’640′ height=’40’ repeat=’true’ autostart=’true’ type=’sound’]http://www.imtl.gr/wp-content/uploads/2012/12/όσο-ένα-δάκρυ.S-SPANOUDAKIS-My-white-rose.mp3[/pro-player]

ακούτε Σ. Σπανουδάκη (όσο ένα δάκρυ)